İyi bilirim çünkü hem (biraz) gazeteciyim, hem de Anadolu takimi taraftari... İstanbul’un büyükleriyle yapilan maçlarin ardindan, hele ki yenildiyseniz, bilirsiniz ki sizin de başrolünde yer aldiğiniz o maça spor gazetelerinde 2 ya da 3 sayfa yer ayrilacak. Ve siz o üç sayfa içinde toplasiniz çeyrek sayfa bile yer bulamayacaksiniz. Antrenörünüzün üç beş cümle açiklamasi, muhabirlerin ismini “nihayet” öğrendiği bir futbolcunuz varsa onunla ilgili birkaç kelam, mecburen yildiz tablosu o kadar. Sizin takimin oyuncusu kocaman açilan o fotoğraflara kiyisindan köşesinden girebildiyse ne ala. Ama özellikle İstanbul takiminin oyuncusunun göbeğe yerleştiği fotoğraflar seçilir büyük açmak için. N’aparsiniz, öylesi satiyor çünkü.

Ama “E her zaman matador kazanmiyor yani,” diye biten bir fikra vardir ya. O misal, bazen Anadolu takiminin yendiği maçlar da olur. Heveslenmek gerekir mi peki o zaman, “Hah, şimdi Anadolu takimi hakkinda üç beş satir akli başinda bir şeyler okuruz herhalde,” diye? Hayatta heveslenmeyin. Dedim ya serde gazetecilik var bilirim, bu kez de o “böyyük” İstanbul takiminin niye yenildiğini yazacaklardir dilleri döndüğünce, akillari erdiğince; Anadolu takiminin niye kazandiğini değil.

Önce biraz hakemi eleştireceklerdir, sonra o maçta tercih etmediği oyuncular, değişikliklerle ilgili teknik adamlarina laf çakacaklardir ve son olarak da oyuncularin yeterince mücadele etmeyediklerinden dem vuracaklardir. Formül basittir yani. Kazananin niye kazandiğini anlatabilecek gözlemi yapmamişlardir çünkü. Adim gibi eminim istisnalar hariç, sorsaniz onbirini bile sayamazlar o Anadolu takiminin. Tanidiklari birkaç oyuncuyu da, boyali basinin asparagas transfer haberlerinden, ya da Digiturk’ün malumatfuruş spikerleri sayesinde bilmektedirler.

Misal, Trabzonspor- Gaziantepspor maçindan sonra yorumcu Serdar Bali Trabzonspor’un neden kazanamadiğina dair epey bir şey söyledi. Yukaridaki formül üstünden gitti tabi, yani maçi seyretmeden de söylenebilecek şeyler... Gaziantep değerlendirmesi ise çok derin ve bilgilendiriciydi: “İyi takim, bu yolda devam etsinler.” Ya canina yandiğim, ben de yorumcu olmak istiyorum ya... Üstelik maçlari seyretmeme de gerek yok...

Lafi uzattik, Kayserispor’a başlayamadik. Tolunay Kafkas’in çok başarili bulanlardan değilim ben. Cesaretini, kararliliğini, genç oyunculara şans vermesini takdir etmemek mümkün değil. Ama Ertuğrul Sağlam’dan devraldiği takimi bu kadar değiştirmesine hiçbir zaman anlam veremedim. Böyle büyük çapli gençleştirme operasyonu zaman zaman elbette gereklidir ama, bu daha uzun süreli, daha istikrarli bir çizgi yakalandiktan sonra yapilmaliydi bence. Sanirsiniz Kayserispor on yildir ligin tozunu atiyor da, artik yaş haddinden değişim zamani geldi. Tolunay Kafkas ligin üst siralarina oynayan bir takimi alip bir başalti hatta orta sira takimi haline getirdi. İngiltere’den alinan Aghahowa bile bu kimlikte bir takimin oyuncusu. Oyunu geride kabul edip kontraatakla gol arayan bir takimin yani. Bu sayede Fenerbahçe’yi darmadağin ettiler belki ama bu ayni zamanda daha küçük ölçekli takimlar karşisinda sikintiya düşeceklerinin işaretiydi biraz da. Zaman zaman düşüyorlar da...

İvankov yerine Süleymanou tercihi ilginçti ama Süleymanou Türkiye’nin, belki de Avrupa’nin takimini en iyi kontraatağa kaldiran kalecilerinden biri. Hizli ve isabetli pas orani müthiş. Denizlispor’un başarisindaki gizli kahramanlardan biriydi geçen sezon. Ama yine bu transfer de hem düşünce hem de kalite olarak takimin hedefini ve çapini küçülten bir hamle bana göre.

Gökhan Ünal’in eksikliği müthiş bir derecede hissediliyor Kayserispor’da. Hücum hattinda, hele ki ceza alaninda eski etkinliğine ve korkutuculuğuna sahip değil takim. Daha da kötüsü Gökhan’in gidişi Mehmet Topuz’un da performansini kötü etkiledi. Gökhan ve Mehmet’i birbirinden ayirmak benim için son yillarda futbolu yapilmiş en büyük ihanet. Sanki hala sahada Gökhan’i arar gibi görüntü veren Mehmet duvar pasi yapacaği, ara pasi vereceği, cezalaninda topla buluşturacaği bir partnerin yokluğunu çeken bir futbol ortaya koyuyor bu sezon.

Kayserispor’un gençleri iyi birer futbolcu olacaklar belli. Ama açikçasi ben yildiz büyük futbolcu işiği daha göremedim hiçbirinde. Bilal Aziz hariç... Kemal ve Kamber’in gönderilmesine de hiç akil sir erdiremedim. Kemal gibi sol kanat oyuncusu Süper Lig’de sayiliyken, bu oyucunun gidip Erciyesspor formasi giymesine de keza... Peki ligin en efektif sol kanat oyuncularindan olan Fatih Ceylan nerede kuzum?

Kayserispor’un Ertuğrul Sağlam’in zamanindaki gibi keyif vermiyor. Bu seyirci sayisina bile yansimiştir eminim. Kayserispor, yeni yapilan muhteşem stadini (bizzat gördüm, hakkaten muhteşem) doldurabilmek istiyorsa, Mehmet Topuz’un performansini, dolayisiyla onun bu oyundan alacaği keyfi yükseltecek takviyeler yapmasi gerekiyor.

Kayserispor bir İstanbul büyüğünü yendim diye seviniyor belki. Ama bu galibiyet onlari kandirmasin, bir sonraki hafta yine bir sürprize uğrayabilirler. Gerek Beşiktaş’i gerekse de Fenerbahçe’yi bu aralar yenmek hiç de zor değil aslinda. Çünkü bu sezon isimlerinden ve bir iki tane fahiş fiyata alinmiş topçusundan başka büyük olduklarini gösteren bir kanit yok ortada.