canla başla birşeyler yapmaya çalişan futbolcularimiz vardi taraftar ruhu ile sahada ellerinden geleni yaptilar ama karşilarinda bir hakem birde oynatmak istemeyen takim vardi

Yükseklik fobisi


Yillardir futbolseverlerin kafasinda, aslinda özlem de içeren bir merak sorusu vardir; "Anadolu'dan şampiyon çikar mi?"
Siz ne düşünürsünüz bilemem... Ama benim yanitim, kisa vadede çok zor.

Neden zor?

Çünkü şampiyonluğa oynayabilmek iyi kadro kurmak, iyi futbol oynamak, özveriyle mücadele etmenin yani sira biraz da zirvede yarişmanin oluşturduğu baskiyi aşabilecek bir deneyim işi.

Bakin Kayserispor, ilk yarinin son haftasina büyük bir avantajla girdi. İlki haftadir liderdi. Sahasinda oynuyordu. Üstelik Antalyaspor'dan çok daha iyi bir takimdi. Ama kaybetti. Hem de 12 maçlik bir periyodun sonrasinda sahasinda ilk kez yenilerek... Ve deplasman performansi sinirli olan, önceki 8 maçinda sadece bir galibiyet, iki beraberlikle 5 puan toplayabilmiş bir rakip karşisinda kaybetti.

Neden?

İki haftalik liderliğin ve ilk yariyi lider kapama olasiliğinin oluşturduğu baskiyi taşiyamadi, ondan kaybetti.

Hele daha 5. dakika dolarken, en güvenilir bölgesi olan savunmada yapilan büyük hata sonucu golü yiyince, zaten var olan baskiyi fazlasiyla hissetmeye başladi ve kontrolünü yitirdi.

Futbolda hirs, çok gerekli, çok yararli, pozitif katkisi yüksek itici güçlerden biri.

Ancak hirs, aşiri baskinin oluşturduğu ortamlarda öfkeye doğru kaymaya başlayinca da müthiş zararli.

Dün Kayserispor istekliydi... Hirsliydi... Fakat o hirs, yenilen golden hemen sonra rakibin de tetiklemesiyle öfkeye dönüşünce, Kayserispor'un önce kimyasi bozuldu, sonra da oyun etkinliği azaldi.

Golden sonraki temponun, mücadelenin ve Antalyaspor savunmasinda oluşan zaaflarin sonucu, 15 dakikalik zaman diliminde oluşan 4 önemli pozisyonun değerlendiri-lememesini, biraz da bu yaniyla değerlendirmek lazim. Hatta ikinci yarida kaçirilan pozisyonlari da. Cangele, Ali Turan, Makukula, Mehmet Eren, Troisi ile birakin maçi berabere bitirmeyi, kazanmasina yetecek kadar gol firsati bulan Kayserispor, şayet dünkü baskinin hissedilmediği başka bir zaman diliminde o şanslari yakalasa maçin skoru değişik olur muydu? Bence olurdu.

Antalyaspor, her iki yarinin başlarinda bulduğu birer golle çok zor bir deplasmandan, çok değerli bir galibiyet çikardi. Skor avantajini korumanin getirdiği psikolojiye Kayserispor'un kurduğu baski da eklenince, oyunun genelinde savunmada kaldi. Ömer, kritik anlarda iyi toplar çikardi. Orta alanda Jedinak görevini başariyla yapti. Ali Zitouni, uzatmada maçin en net firsatlarindan birini kullanamadi. Süleymanou'yu geçtiği pozisyonda, ağir hareket etmese ve boş kaleye topu yuvarlasa Antalyaspor maçi 3-1 kazanacakti.

Özellikle ilk yarida, zaman zaman gerginleşen, dahasi çirkinleşen oyunun kalitesi güdük kaldi. Ama iki takimin da ortaya koyduğu mücadele, maça zevk ve heyecan katti.

Antalyaspor, kutlanacak bir sonuç aldi. Kayserispor ise gelecekte faydasini göreceğini umduğum çok önemli bir ders.

Dersin adi mi?

Bana göre, yükseklik fobisiydi!

[email]z.col@za*man.com.tr[/email]

Sürekli zirvede kalmak stresli ve zor bi iştir
Biz hep sakin sakin geriden gelelim
Düşünsenize devreyi lider kapattiğimizi.Bütün devre arasinda medya oyuncularimizi mercek altina alicak her yaptiklari hareketi haber yapacaklardi.Bunuda bizim genç kadromuz kaldiramazdi.İnşallah bu yenilgi bizim için hayirli olmuştur.Unutmamak gerekirki hayr gibi görünen şeylerde şer,şer gibi gözüken şeylerde hayr olabilir.

Ah keşke deplasmanda yenilseydikte evimizde yenilmeseydik evimizde yenilince tahammül edemiyorum

bu takima orta saha kesinlikle şart........... o kelde.. adami sinir etti p... kalecisi