Şota`ya Kayserispor`un potansiyelini anlatilmali!

Bundan 7-8 yil önceye dönersek,İstanbul deplasmanina “fark yemeyim alirsam 1 puan alayim” diye giden,diğer deplasmanlara “olursa ekstra olur” diye bakan,o zaman bile kendi sahasinda ki maçlarda oyuna hükmeden klasik bir Anadolu takimi vardi.
Ertuğrul Sağlam ve Süleyman Hurma‘nin gelmesiyle takim ve kulüpleşme adina bir atilim yapildi.
İstanbul’a baş kaldiran,içerde dişarda oynadiği futbolla herkesin beğenisini kazanan,ayni zamanda bunu tabelaya yansitan,Uğur Meleke’nin değimiyle Türkiye’nin Arsenal’i(ne İstanbul takimi ne klasik Anadolu takimi)olduk.
Bu sadece sözde kalmadi.Bu takim Uefa kupasina katildi.İnter toto kupasini kazandi.Türkiye Kupasi’ni kazandi.
Yeni stadina geçti ve her futbocunun gelmek istediği bir kulüp oldu.
Ancak sayin hocamiz Şota Arveladze heralde bunlarin farkinda değil.
Şota heralde Türkiye ligini kendi oynadiği yillarda ki gibi,Kayserispor‘u da o yillarda ki gibi bir takim zannediyor.
O yillarda Kayserispor’a içerde dişarda fark atmak için çikan İstanbul takimlarinin artik içerde dişarda Kayserispor diyince önlem alarak oynadiğinin farkinda değil.
Kayserispor’un 7-8 yilda geldiği noktadan kulüpleşme adina olmasada malesef saha içinde futbol olarak eskiye dönme eğilimindeyiz.
İçerde dişarda ürkek,ne yaptiği belli olmayan,mağlubiyeti kabullenmiş,vurdum duymaz,her hafta gelecek haftaya bakan siradan bir takim havasina giriyoruz.
Malesef sonuncu takima kendi sahamizda oynarken bile 4-5-1 sisteminde,pas yaparak 90 dakikayi tamamlamaya çalişan,atarsak bir tane kazaniriz havasinda oynuyoruz.
Alinan mağlubiyetlerde taraftari en çok üzen skorlardan ziyade korkak,kabullenmiş ve ruhsuz oyun.
Birisi Şota’ya Kayserispor’un geldiği noktayi kesinlikle anlatmali.
Takim tamem genç olsa bile koşan,mücadele eden,son dakikaya kadar kazanmak isteyen,yenilse bile taraftarinin alkişini alan bir takim görmek arzu ediliyor.
Sempatikliği ve insanliğiyla gönlümüzü kazanan Şota’ya takimi idaresi anlaminda taraftardan bir çok eleştiri bize kadar geliyor.
Bunlardan bazilarini sormak istiyorum.
Takim neden korkak,ürkek,yenilğiyi kabullenmiş ve ruhsuz oynuyor?
Sezon başindan bu yana fazla sakatlik olmamasina rağmen neden iki maç üst üste ayni ilk 11 sahaya çikmadi?
Takim önde de olsa mağlup de olsa müdahale etmek için her maç neden son dakikalari bekliyor?
Takim önde yada geride de olsa neden 3.oyuncu değişiklik hakkini aylardir israrla kullanmiyor?
Geldiğinden bu yana takima bir katki sağlamadiği gibi,adeta takimi sahada eksik oynuyor durumuna sokan TROİSİ israri niye?
Haftalardir kadroya giremeyen,hatta kenarda istip isitip 3.oyuncu değişiklik hakkini dahi kullanmayip soyunma odasina gönderilen,geçen yillarin adindan söz edilen ismi FURKAN ne olduda Fenerbahçe maçinda 11′de başladi?
Troisi,Nadir,Sefa gibi oyuncular defalarca şans bulup istenileni verememesine rağmen,Kujoviç 20 maçtir toplam kaç dakika şans bulmuştur?
Süleymanou,Volkan Babacan,Gökhan,Navarro bu kalecilerin hepsi geri pas hatasindan gol yedi.Peki bu kaleciler mi suçlu yoksa israrla kaleciye oynatan sistem mi?
Takimda tecrübesiz,genç,yetersiz oyuncular olabilir.Ancak takimin sahada isteksiz,basmayan,maç bitsede gitsek havasinda olmasinin nedeni nedir?
Bu sorularin cevaplarini bizlere vermese bile kendi kendine sorup cevaplamasinda fayda var.
Bu oynanan futboldan ve skorlardan kimsenin memnun olmadiğini ve söylediklerimizin çoğunuda herkesin gördüğü aşikardir.Artik bu gidişe birdur denmelidir.
Taraftar olarak bizler tabiki eleştirebilir,yanlişlari söyleyebiliriz.
Sonuç olarak taraftarlik iyi günde kötü günde yapilir.Bir kaç transferle eskisinden daha iyi de oluruz.Tabiki bazi yukardaki şeylerin değişmesi gerekli.
İyi günde kötü günde taraftarsak biz içerde ki ilk maç olan BJK maçinda takimimiza sahip çikmaliyiz.
Biz de kendi görevimizi tam yapalim ki,görevini yapmayanlara laf söyleme hakkimiz olsun.
SADIK DARICI

Bizim Kayserispor olarak en büyük sorunumuz teknik adam seçimleridir.Teknik adamlar gelecek adina işik vermese de bu kişiler üzerinde istikrar adina israrla durmak bu işteki 2 nci büyük yanlişimiz.Evet büyük saygiyi hak eden bu davranişi ayakta alkişliyorum ama körü körüne sabir göstermekte akil işi değil.Eğer sebat gösterip israrla teknik adamin arkasinda durmakla onun "TEKNİK DİREKTÖR" olmasini istiyorlarsa ben bu göreve vallahi de talibim billahi de talibim Hemde teknik adam maaşindan kasalarina ek girdi olur.Karin tokluğuna çalişirim :p

İşin girgiri bir yana Ertuğrul'un sahada verdiği mesajla kariyerinde nerelere geleceği çok açikti.Birde Tolunay ve Şota'nin oyununa bakmakta fayda var !!! Ukalalik yapmak istemiyorum yillar öncesinden bar bar bağirdim buralarda bu iki adamin da teknik direktörlükle uzaktan yakindan alakasi olmadiğini.Tolunay'in Şota'dan tek artisi,Türk olmasi sebebiyle insanlarimizi ve ligimizi daha iyi taniyor ve Arveladze'ye nazaran daha disiplinli olmasidir

Yani olay yine Hurma'da bitiyor her ne kadar futbolu iyi biliyorum dese de onun da bu spor dalinda çok başarili olduğunu söyleyemem.Hele ki 1,5 € ya yakin para verdiği Sefa ve Cem'i görünce buna kesin kanaat getirdim
Yaziktir günahtir hiç mi takip edilmiyor bu adamlar ? Bi oyuncu transfer etmek için milli takimin her hangi bir kademesinde forma giymiş olmasi yetiyor mu ?

Futbolcunun kumaşindan anlamayan adamin iyi bir teknik direktörü bulup getirmesini de açikçasi beklemiyorum..

Yani kisacasi Hurma bu takimda olduğu sürece dün Tolunay'i bugün Şota'yi eleştirdiğimiz gibi yarin gelecek kişiye belli bi zaman şans tanidiktan sonra da burada sayfalar dolusu eleştireceğiz

Aman ha kimse yanliş anlamasin ki teknik adamlik çok zor bi iş.Hele hele bu işi Türkiye'de yapiyorsaniz işiniz bir kat daha zorlaşiyor.Müthiş bir uyum yakalayan Kemal Özdeşli Manisa,Fuat Çapali Gençler vs bunun zorluklarini yaşiyor.

Not:Yaziyi okurken bunu yazan kesin Sadik Darici'dir demiştim