13.12.2009, 16:46
Lig'in ilk 15 haftasinda 12 gol atarak gol kralliğinda zirvede yer alan Kayserisporlu Ariza Makukula Milliyet'ten Bade Gürleyen'e konuştu.
Fransa, Portekiz, İngiltere, İspanya gibi önemli liglerde oynamiş, UEFA Kupasi'ni kaldirmiş bir futbolcu olan Makukula Kayseri'yi ve yemeklerini çok seviyor. En çok sevdiği yemek ise manti. İşte o röportaj:
Sizi Galatasaray, Beşiktaş gibi büyük kulüpler de istedi. Kayseri’ye gelmeniz nasil oldu?
Bu çok uzun bir hikaye. Beni istediklerinde Benfica’daydim ve o dönem halimden memnundum, Benfica’dan ayrilmak istemedim. Bu transfer işleri zaten an meselesidir. İşlerin kötü gittiği bir anda gelen transfer teklifini kabul edebilirsiniz. Kayserispor da Benfica’da kötü günler geçirdiğim dönemde beni aradi. Ben de onlar için oynamayi kabul ettim. Kayserispor’a minnettarim. Şu an Türkiye’de başka bir takimda da oynamak istemiyorum.
“Eşim ve üç çocuğum Portekiz’de kaldi”
Büyük kulüplerin adini duymuşsunuzdur muhtemelen buraya gelmeden. Kayserispor’u duymuş muydunuz peki?
Hayir. Kulüple ilgili hiçbir bilgim yoktu. Türkiye’yi biliyordum, 2001 yilinda milli maç için İstanbul’a gelmiştim. İstanbul çok büyükmüş. Ama Kayseri hakkinda hiçbir fikrim yoktu. Yine de tekliflerini hemen kabul ettim.
Bilmediğiniz bir yere “Evet” dediniz. Bu riskli değil mi?
Riskli. Hatta herkes bana gülmüştü. “Benfica’da ve milli takimda oynamiş, Sevilla’da UEFA Kupasi’ni kaldirmiş bir oyuncu nasil Kayserispor’a gider?” demişlerdi. Ama eşim beni Türkiye’ye gelmemde çok destekledi. Buraya gelmemin bana çok yarari oldu. Geçirdiğim kötü dönemden sonra burada yükseldim. İspanya’ya ya da İngiltere’ye de gidebilirdim. Kimsenin fikrini almadan buraya geldim. Çünkü Kayserispor bana güvendi, güven verdi.
Kayserililerin “kahramani” oldunuz...
Evet. İnsanlar bana kucak açti. Mesela bazen sokakta yanima gelip “Sen gerçekten Makukula misin?” diye soruyorlar. Bu ilgi onur verici. Ayrica çok saygililar. Çocuklar sokakta beni yanaklarimdan bile öpüyor. Hiç rahatsiz olmuyorum. Ben de eskiden babamin takiminda oynayan önemli oyuncularla vakit geçirmek isterdim.
Daha önce oynadiğiniz liglerle Türkiye ligi arasinda ne fark var?
Dünyanin en iyi statlarinda ve takimlarinda oynadim. Oralarda küçük takimlar büyük takimlar karşisinda tedirgin ve saygili oluyorlar. Türkiye’de ise tam tersi. Kayserispor Galatasaray ya da Beşiktaş gibi bir takima meydan okuyabiliyor, kendinden çok daha büyük takimlari kesinlikle yenmek için sahaya çikiyor. Burada küçük takimlar çekinmiyorlar, cesurlar. Küçük bir takim zorlanmadan büyük bir takimi yenebiliyor. Bu, Türkiye liginde benim gözüme çarpan en önemli şey.
Bizim taraftarlar nasil sizce?
Harika. Bazilari fanatikliğin de ötesinde çilgin. Büyük takimlarin taraftarlarinin coşkulu olmasi normal ama Eskişehirspor ve Bursaspor gibi daha küçük takimlarin taraftarlarinin takimlarina aşiri bağli olmalarina şaşirdim. Yurtdişinda Türkler gibi taraftar görmedim. Futbola âşiklar. Taraftar desteği olmadan bu gemi yürümez.
Kayseri’de yalniz mi yaşiyorsunuz?
Evet. Beş yillik evliyim ama eşim çocuklarimla birlikte Portekiz’de. Üç çocuğum var. Latifah 5, Aziz 3, Samed ise henüz 1 yaşinda. Kayseri’de şimdilik kiralik oynuyorum. Aslinda Benfica’nin oyuncusuyum. Buraya yerleşip yerleşmeyeceğim netleşince onlari da Türkiye’ye getireceğim. Onlari çok özlüyorum.
Transfer muhabbetleri başladi. Üç büyük takima ya da Avrupa’ya gitmeyi düşünür müsünüz?
Şimdilik hayir. Önceliği Kayserispor’a veriyorum. Kalmami isterlerse onlara kollarim her zaman açik.
Kayserispor şampiyon olur mu?
Neden olmasin? Bu bir hayal değil.
“Maçtan önce ilahiye benzer dini müzikler dinlerim”
Şu ana kadar Türkiye’de attiğiniz en kiymetli gol hangisi?
En kiymetli değil ama aklimdan hiç çikmayan bir gol var, o da geçtiğimiz günlerde Galatasaray maçinda kendi kaleme attiğim gol! Çok üzüldüm.
Uğurunuz var mi? Ya da maç öncesi ettiğiniz bir dua, dinlediğiniz bir şarki...
Maça çikmadan önce hep ilahiye benzer dini müzikler dinlerim. Maç öncesi mutlaka dua ederim. Gol attiktan sonra da şükretmeyi ihmal etmem.
Bir maçi kaybettikten sonra uzun süre bunalima girer misiniz?
Hayir, uzatmam. Hatalardan ders çikarip önümüzdeki maçlara bakarim.
Hiç irkçilikla karşilaştiniz mi?
Çocukken, Portekiz’de çok sik karşilaştim. Ama kariyerimde ayrimcilik yaşamadim. Türkiye’de ise böyle bir sorunum yok. Herkes beni bağrina basti.
Kollarinizdaki dövmeleri nerede yaptirdiniz?
Londra’da. “Sadece Tanri beni yargilayabilir” gibi çeşitli dini içerikli yazilar yaptirdim. Ayrica Meryem Ana’nin resmi de var kolumda.
“Futbolu birakacak olsam polis olurdum”
Kongo doğumlusunuz. Portekiz’e neden gittiniz?
Evet, Kinşasa, Kongo’da doğdum. Babam Jean-Baptiste Makukula profesyonel futbolcuydu. Kongo’nun milli takiminda oynuyordu. Ayni zamanda Portekiz’in de birinci liginde oynayan önemli bir oyuncuydu. Bu nedenle Portekiz’e gittik. Ben o dönem 2 yaşindaydim. Portekiz’de büyüdüm, orada bir Fransiz okuluna gittim. 16 yaşlarinda ise okuldan uzaklaşip futbolda profesyonelleşmeye karar verdim. Bu kisa kariyerime neredeyse 10 takim sikiştirdim.
Futbolla iç içe büyüdünüz yani...
Evet. 9 yaşinda Portekiz’de, Vitoria de Setubal takiminda başladim futbola. Babam da ayni takimdaydi. O zamanlar çok ufak tefektim. Takimin en ufak oyuncusuydum. Babam sayesinde hayatiin her saniyesini küçüklükten itibaren futbolla geçirdim. Bugünlere gelmemde babamin payi çok büyük. Babam sayesinde futbol hayatimin bir parçasi oldu.
Futbolcu olmasaydiniz ne olurdunuz?
Polis. Futbolu birakacak olursam polis olurum.
Kardeşleriniz var mi?
İki kiz kardeşim var. Amelia 18 yaşinda, üniversite öğrencisi. Amanda ise 12 yaşinda. İkisi de Portekiz’de ailemle birlikte yaşiyor.
Kongo’nun adi hep çatişma ile birlikte aniliyor. Orada yaşayan akrabalariniz var mi?
İç çatişmalardan zarar gördüler mi?
Akrabalarim var ama çok şükür savaş ortaminda yaşamiyorlar. Ailede kayiplar yok. Başkentte yaşiyorlar. İç çatişmalardan uzaktalar. Kongo çok büyük bir yer.
“Kongo’da yoksullara yardim eden bir vakif kurdum”
Kayseri’de ilk günleriniz nasil geçti? Şehre alişmakta ilk başta zorlandiniz mi?
Şehre de kulübe de hemen adapte oldum. Takimdaki Saidou bana çok yardimci oldu.
O yaklaşik 10-15 yildir Türkiye’de. Burada hayatin nasil olduğu hakkinda bilgiler verdi. Teknik direktörümüz, hocalar çok destekledi. Ayrica Souleymanou, Salomon Olembe, Franco ve Toledo’yla ayni dili konuşmamiz çok yararli oldu. Kayseri sakin, güzel bir şehir.
Futbol dişinda burada neler yapiyorsunuz? Hobileriniz neler?
Boş zamanlarimda Playstation oynuyorum. Çevirmenim Vedat’in bana yemek getirmesini bekliyorum. Onunla sürekli beraberiz. En ufak bir ihtiyaçta koşar. Buraya uyum sağlamamda katkisi büyük. Ancak ben de Türkçe öğrenmeye başlayacağim.
Sokakta ya da arabayla kaybolduğunuzda da çevirmeninizi ariyor musunuz?
Evet. Bulunduğum yeri çok zor tarif ediyorum tabii. Onu Kongo’ya götürmek istedim ama henüz kabul etmedi.
Türk yemekleriyle araniz nasil?
Çok iyi. Kayseri yemekleri çok güzel. Mantiya bayiliyorum. Ayrica tavuk ve pilavi da seviyorum.
Paranizi nasil harcarsiniz?
İnsanlara hediye almayi severim. Ama ayni zamanda da tutumluyum, para biriktiririm. Kongo’da yoksullara yardim toplayan bir vakfin kurucusuyum. Kazandiğim parayi yoksul insanlarin yararina bu vakfa bağişliyorum. Kariyerimin başlarinda daha çok para harciyordum. Yedi-sekiz tane arabam vardi. Ama zamanla bunun aslinda gereksiz olduğunu, bu tür harcamalar yapmak yerine insanlara yardim etmenin daha önemli olduğunu fark ettim.
Yilbaşi tatilinde ne yapacaksiniz?
Ailemin yanina gideceğim.
1,5 aydir çocuklarimi görmüyorum. Bir sürü hediyeler alacağim onlara.
http://www.maraton.com.tr/haberler/95603...lerdi.html
Fransa, Portekiz, İngiltere, İspanya gibi önemli liglerde oynamiş, UEFA Kupasi'ni kaldirmiş bir futbolcu olan Makukula Kayseri'yi ve yemeklerini çok seviyor. En çok sevdiği yemek ise manti. İşte o röportaj:
Sizi Galatasaray, Beşiktaş gibi büyük kulüpler de istedi. Kayseri’ye gelmeniz nasil oldu?
Bu çok uzun bir hikaye. Beni istediklerinde Benfica’daydim ve o dönem halimden memnundum, Benfica’dan ayrilmak istemedim. Bu transfer işleri zaten an meselesidir. İşlerin kötü gittiği bir anda gelen transfer teklifini kabul edebilirsiniz. Kayserispor da Benfica’da kötü günler geçirdiğim dönemde beni aradi. Ben de onlar için oynamayi kabul ettim. Kayserispor’a minnettarim. Şu an Türkiye’de başka bir takimda da oynamak istemiyorum.
“Eşim ve üç çocuğum Portekiz’de kaldi”
Büyük kulüplerin adini duymuşsunuzdur muhtemelen buraya gelmeden. Kayserispor’u duymuş muydunuz peki?
Hayir. Kulüple ilgili hiçbir bilgim yoktu. Türkiye’yi biliyordum, 2001 yilinda milli maç için İstanbul’a gelmiştim. İstanbul çok büyükmüş. Ama Kayseri hakkinda hiçbir fikrim yoktu. Yine de tekliflerini hemen kabul ettim.
Bilmediğiniz bir yere “Evet” dediniz. Bu riskli değil mi?
Riskli. Hatta herkes bana gülmüştü. “Benfica’da ve milli takimda oynamiş, Sevilla’da UEFA Kupasi’ni kaldirmiş bir oyuncu nasil Kayserispor’a gider?” demişlerdi. Ama eşim beni Türkiye’ye gelmemde çok destekledi. Buraya gelmemin bana çok yarari oldu. Geçirdiğim kötü dönemden sonra burada yükseldim. İspanya’ya ya da İngiltere’ye de gidebilirdim. Kimsenin fikrini almadan buraya geldim. Çünkü Kayserispor bana güvendi, güven verdi.
Kayserililerin “kahramani” oldunuz...
Evet. İnsanlar bana kucak açti. Mesela bazen sokakta yanima gelip “Sen gerçekten Makukula misin?” diye soruyorlar. Bu ilgi onur verici. Ayrica çok saygililar. Çocuklar sokakta beni yanaklarimdan bile öpüyor. Hiç rahatsiz olmuyorum. Ben de eskiden babamin takiminda oynayan önemli oyuncularla vakit geçirmek isterdim.
Daha önce oynadiğiniz liglerle Türkiye ligi arasinda ne fark var?
Dünyanin en iyi statlarinda ve takimlarinda oynadim. Oralarda küçük takimlar büyük takimlar karşisinda tedirgin ve saygili oluyorlar. Türkiye’de ise tam tersi. Kayserispor Galatasaray ya da Beşiktaş gibi bir takima meydan okuyabiliyor, kendinden çok daha büyük takimlari kesinlikle yenmek için sahaya çikiyor. Burada küçük takimlar çekinmiyorlar, cesurlar. Küçük bir takim zorlanmadan büyük bir takimi yenebiliyor. Bu, Türkiye liginde benim gözüme çarpan en önemli şey.
Bizim taraftarlar nasil sizce?
Harika. Bazilari fanatikliğin de ötesinde çilgin. Büyük takimlarin taraftarlarinin coşkulu olmasi normal ama Eskişehirspor ve Bursaspor gibi daha küçük takimlarin taraftarlarinin takimlarina aşiri bağli olmalarina şaşirdim. Yurtdişinda Türkler gibi taraftar görmedim. Futbola âşiklar. Taraftar desteği olmadan bu gemi yürümez.
Kayseri’de yalniz mi yaşiyorsunuz?
Evet. Beş yillik evliyim ama eşim çocuklarimla birlikte Portekiz’de. Üç çocuğum var. Latifah 5, Aziz 3, Samed ise henüz 1 yaşinda. Kayseri’de şimdilik kiralik oynuyorum. Aslinda Benfica’nin oyuncusuyum. Buraya yerleşip yerleşmeyeceğim netleşince onlari da Türkiye’ye getireceğim. Onlari çok özlüyorum.
Transfer muhabbetleri başladi. Üç büyük takima ya da Avrupa’ya gitmeyi düşünür müsünüz?
Şimdilik hayir. Önceliği Kayserispor’a veriyorum. Kalmami isterlerse onlara kollarim her zaman açik.
Kayserispor şampiyon olur mu?
Neden olmasin? Bu bir hayal değil.
“Maçtan önce ilahiye benzer dini müzikler dinlerim”
Şu ana kadar Türkiye’de attiğiniz en kiymetli gol hangisi?
En kiymetli değil ama aklimdan hiç çikmayan bir gol var, o da geçtiğimiz günlerde Galatasaray maçinda kendi kaleme attiğim gol! Çok üzüldüm.
Uğurunuz var mi? Ya da maç öncesi ettiğiniz bir dua, dinlediğiniz bir şarki...
Maça çikmadan önce hep ilahiye benzer dini müzikler dinlerim. Maç öncesi mutlaka dua ederim. Gol attiktan sonra da şükretmeyi ihmal etmem.
Bir maçi kaybettikten sonra uzun süre bunalima girer misiniz?
Hayir, uzatmam. Hatalardan ders çikarip önümüzdeki maçlara bakarim.
Hiç irkçilikla karşilaştiniz mi?
Çocukken, Portekiz’de çok sik karşilaştim. Ama kariyerimde ayrimcilik yaşamadim. Türkiye’de ise böyle bir sorunum yok. Herkes beni bağrina basti.
Kollarinizdaki dövmeleri nerede yaptirdiniz?
Londra’da. “Sadece Tanri beni yargilayabilir” gibi çeşitli dini içerikli yazilar yaptirdim. Ayrica Meryem Ana’nin resmi de var kolumda.
“Futbolu birakacak olsam polis olurdum”
Kongo doğumlusunuz. Portekiz’e neden gittiniz?
Evet, Kinşasa, Kongo’da doğdum. Babam Jean-Baptiste Makukula profesyonel futbolcuydu. Kongo’nun milli takiminda oynuyordu. Ayni zamanda Portekiz’in de birinci liginde oynayan önemli bir oyuncuydu. Bu nedenle Portekiz’e gittik. Ben o dönem 2 yaşindaydim. Portekiz’de büyüdüm, orada bir Fransiz okuluna gittim. 16 yaşlarinda ise okuldan uzaklaşip futbolda profesyonelleşmeye karar verdim. Bu kisa kariyerime neredeyse 10 takim sikiştirdim.
Futbolla iç içe büyüdünüz yani...
Evet. 9 yaşinda Portekiz’de, Vitoria de Setubal takiminda başladim futbola. Babam da ayni takimdaydi. O zamanlar çok ufak tefektim. Takimin en ufak oyuncusuydum. Babam sayesinde hayatiin her saniyesini küçüklükten itibaren futbolla geçirdim. Bugünlere gelmemde babamin payi çok büyük. Babam sayesinde futbol hayatimin bir parçasi oldu.
Futbolcu olmasaydiniz ne olurdunuz?
Polis. Futbolu birakacak olursam polis olurum.
Kardeşleriniz var mi?
İki kiz kardeşim var. Amelia 18 yaşinda, üniversite öğrencisi. Amanda ise 12 yaşinda. İkisi de Portekiz’de ailemle birlikte yaşiyor.
Kongo’nun adi hep çatişma ile birlikte aniliyor. Orada yaşayan akrabalariniz var mi?
İç çatişmalardan zarar gördüler mi?
Akrabalarim var ama çok şükür savaş ortaminda yaşamiyorlar. Ailede kayiplar yok. Başkentte yaşiyorlar. İç çatişmalardan uzaktalar. Kongo çok büyük bir yer.
“Kongo’da yoksullara yardim eden bir vakif kurdum”
Kayseri’de ilk günleriniz nasil geçti? Şehre alişmakta ilk başta zorlandiniz mi?
Şehre de kulübe de hemen adapte oldum. Takimdaki Saidou bana çok yardimci oldu.
O yaklaşik 10-15 yildir Türkiye’de. Burada hayatin nasil olduğu hakkinda bilgiler verdi. Teknik direktörümüz, hocalar çok destekledi. Ayrica Souleymanou, Salomon Olembe, Franco ve Toledo’yla ayni dili konuşmamiz çok yararli oldu. Kayseri sakin, güzel bir şehir.
Futbol dişinda burada neler yapiyorsunuz? Hobileriniz neler?
Boş zamanlarimda Playstation oynuyorum. Çevirmenim Vedat’in bana yemek getirmesini bekliyorum. Onunla sürekli beraberiz. En ufak bir ihtiyaçta koşar. Buraya uyum sağlamamda katkisi büyük. Ancak ben de Türkçe öğrenmeye başlayacağim.
Sokakta ya da arabayla kaybolduğunuzda da çevirmeninizi ariyor musunuz?
Evet. Bulunduğum yeri çok zor tarif ediyorum tabii. Onu Kongo’ya götürmek istedim ama henüz kabul etmedi.
Türk yemekleriyle araniz nasil?
Çok iyi. Kayseri yemekleri çok güzel. Mantiya bayiliyorum. Ayrica tavuk ve pilavi da seviyorum.
Paranizi nasil harcarsiniz?
İnsanlara hediye almayi severim. Ama ayni zamanda da tutumluyum, para biriktiririm. Kongo’da yoksullara yardim toplayan bir vakfin kurucusuyum. Kazandiğim parayi yoksul insanlarin yararina bu vakfa bağişliyorum. Kariyerimin başlarinda daha çok para harciyordum. Yedi-sekiz tane arabam vardi. Ama zamanla bunun aslinda gereksiz olduğunu, bu tür harcamalar yapmak yerine insanlara yardim etmenin daha önemli olduğunu fark ettim.
Yilbaşi tatilinde ne yapacaksiniz?
Ailemin yanina gideceğim.
1,5 aydir çocuklarimi görmüyorum. Bir sürü hediyeler alacağim onlara.
http://www.maraton.com.tr/haberler/95603...lerdi.html
![[Resim: kayserismail.gif]](http://img22.imageshack.us/img22/5719/kayserismail.gif)
mantiya bayiliyormus baksaniza 
hake2:KayserispoR
