11.12.2009, 18:44
(Son Düzenleme: 11.12.2009, 19:08, Düzenleyen: 38AhmetK.K.)
TEYFİK KÖSE:Kayserispor bonservisim yüksek olduğundan almadi.
Bayer Leverkusen’de ismini duyurduktan sonra kendisinden çok şey beklenen ve umut vaat eden bir futbolcu olarak görüldün. Daha sonra Ankaraspor ve Kayserispor da kiralik olarak forma giydin. Türkiye’ye gelmeye nasil karar verdin? Buradaki deneyimlerinle ilgili neler söylersin?
Türkiye’ye gelmeden önce Bayer Leverkusen’de A takimla idmanlara çikiyor, maçlari ise rezerv takiminda oynuyordum. Ama içimde hep profesyonel bir ligde oynama isteği vardi. Leverkusen’de yöneticilerle konuştuğumda, A takimda o dönemde forma giymemin mümkün olmadiğini söylediler. Bunun üzerine başka bir takima kiralik olarak gitmeyi düşündüm. Ama aklimdan Türkiye’ye gelmek hiç geçmiyordu. Belki de en son geleceğim yerdi. Her zaman kafamda Avrupa’da bir ligde oynamak vardi. Düşüncem, felsefem, Avrupa’da kalabilmek üzerindeydi. Ne de olsa orada doğmuş ve oranin kültürünü almiştim. Bir ara Hollanda’ya transferim gündeme geldi ama çeşitli sebeplerle bu gerçekleşmedi. Sonrasinda bir hafta içinde olaylar çok hizli gelişti. 2007-08 sezonunda Ankaraspor bana çok iyi bir teklifte bulundu. Özellikle Aykut Kocaman beni takimda görmek istemişti. Tesisleri görmeye gittim, beğendim. Sonunda sözleşme imzalamaya karar verdim.
Türkiye’ye gelmen arkadaşlarin ve yakin çevren tarafindan nasil karşilandi?
Herkes şoka girdi diyebilirim. Herkes bana “Niye Türkiye’ye gittin?” sorusunu yöneltti. Hiç kimse benim Türkiye’ye geleceğimi beklemiyordu. Bu arada altini çizeyim, ben Almanya’da da çok iyi para kazaniyordum ve Türkiye’ye sadece ekonomik nedenlerden ötürü gelmedim.
Peki, Ankaraspor’da aradiğini bulabildin mi?
Aradiğimi bulamadim. Zaten sezona takim olarak pek de iyi bir başlangiç yapamamiştik. Kendi adima ise ilk başta bana verilen firsati iyi kullandiğimi düşünüyorum. Sezonun dördüncü haftasinda, Aykut Hoca bana ilk kez forma şansi verdi. 3-1 yenildiğimiz, benim oyuna sonradan girdiğim maçta, 80. dakikada takimimin tek sayisini penaltidan attim. Böylelikle, Süper Lig’deki ilk maçimda golle tanişmiş oldum. Bir sonraki hafta Kayserispor karşilaşmasinda da yer aldim. Ligin 8. haftasinda Aykut Hocanin görevine son verildi, yerine Hikmet Karaman getirildi. Tabii teknik adam değişiklikleri bir futbolcu için kritik dönemler. Genç oyuncu olmak ise daha bir zor. Öncelikle kendini ispatlaman gerekiyor. Örneğin, benim kendimi göstermem aylar aldi. Futbol olarak istediğime Ankaraspor’da ulaşamasam da bu süreçte Türkiye’de futbolun, futbol camiasinin ve profesyonelliğin ne olduğunu anladiğim.
Her ne kadar yaşça genç olsan da Leverkusen’de ve Genç Milli Takimlarda oynadiğin futbolla kendisini göstermiş, bilinen bir isimdin. Belki de diğer gençlerden bir adim öndeydin. Bu bile bir şey değiştirmedi mi?
Bana bu konuda çok soru geldi. İnsanlar benim neden düzenli olarak oynayamadiğimi sordu. Ama Türk futbolunda bazi teknik direktörlerin görüşü böyle. İlk başta, genç oyuncular bir kenara konuluyor. İsmi olan veya yeni transfer edilmiş oyunculara forma önceliği taniniyor.
Türkiye’deki futbolla ilgili ne gibi tespitler yaptin?
Teknik adamlarin bilgisi, oyuncularin profesyonellik anlayişi ve disiplin konularinda daha çok öğrenmemiz gereken şeyler var. Ankaraspor ne kadar iyi bir kulüp olursa olsun, yöneticilerin baski yapmasi kötüydü. Maçlar kaybedildiğinde veya işler kötü gittiğinde başkanin veya başka bir yöneticinin yanimiza gelmesini gördüm. Hâlbuki yurtdişinda böyle bir şey yok. 10-15 hafta üst üste yenilgi bile alsan, değil başkanin yüzünü, yöneticileri bile göremezsin. Zaten taraftarlar kulüp başkaninin ismini bile bilmezler. Ben doğru sistemin bu olduğunu düşünüyorum. Türkiye’de kulüpler tamamen başkan endeksli olarak hareket ediyor. Bu duruma uyum sağlamaya çaliştim.
Türkiye’de yabanci düşkünlüğü aşiri derecede
Teknik adamlar kendilerini hangi yönde geliştirmeli sence?
Her hocanin kendisini geliştirmesi gerektiği gibi Türklerin de bunu yapmasi gerekiyor. Türk hocalarin kararlari doğrultusunda bazen performansli olan değil de ismi olan futbolcu oynatiliyor. Açik yüreklilikle söyleyeyim, Türkiye’de olağanüstü yetenekte futbolculara sahibiz. Öyle ki, bu yetenekler Avrupa’da bile yok. Ama maalesef Türkiye’de aşiri bir yabanci düşkünlüğü var. Neden orta halli bir yabanci futbolcuya 1 milyon euro bonservis bedeli veriliyor? Altyapidan gelen yetenekli bir futbolcuya 200 bin euro verilse, ne kadar iyi oynadiğini herkes görecek. Genç oyuncularin üzerine gitmek ve onlara yatirim yapmakla hiçbir şey kaybedilmez. Aksine, çok kazanç elde edilebilir. Teknik adam gözüyle olaya bakarsak, kendilerini garanti altina almak için yabancilara yer verdiklerini söyleyebilirim.
Türkiye’de oynanan futbolla ilgili ne tür gözlemlerin oldu?
Türkiye’de oyuncular bireysel anlamda yetenekli fakat Almanya’daki gibi kompakt oynayabilmek ve takim oyunu oynamak nosyonuna sahip değiller.
Peki, neden kendi oyuncularimiza bunu kazandiramiyoruz?
Bu tabii ki doğuştan kazanilan bir özellik değil. Altyapidaki eğitimle alâkasi var. Almanya’daki altyapi eğitimi disiplin, profesyonellik ve kompakt oynama üzerinde ağirlik kazaniyor. Bu Türkiye’de kesinlikle böyle değil. Türkiye’deki altyapi oyunculari kaba tabirle “sokak futbolcusu.” Teknikleri çok iyi ve yetenekliler ama hepsi bir araya geldiğinde takim olarak oynamayi bilmiyorlar. Öğrenmemişler. Burada hocalarin yönlendirmesine ihtiyaç duyuyorlar. Ayrica maçlarda muhakkak gol yiyor takimlar. Bu da takim disipliniyle alakali. Halbuki Almanya’da 1-0 biten maçlara sikça rastlayabilirsiniz.
Almanya’daki altyapilarda farkli bir düzen mi var?
Orada takimlarin teknik ve koordinasyon gibi konularda ayri hocalari var. Takimlarin kendi teknik direktörlerine ilaveten bu hocalar tüm yaş gruplarina hizmet veriyor. Bir oyuncu üç değişik kişiden yardim ve bilgi alabiliyor. Ayrica bütün takimlarla ilgilenen bu antrenörler, tüm oyuncularin kuvvetli ve zayif yönleri konusunda bilgi sahibi. Bunu Türkiye’de de uygulayabilirsek çok iyi olacak. Yetkililer gitsinler, görsünler ve incelesinler. Mali anlamda da sikintimiz olduğunu düşünmüyorum. Sonra genç milli takimlarin her seviyesinde ayni sistemle oynaniyor. Böylelikle oyuncu, profesyonel hayata daha hazir oluyor. Yetenekli olanlar milli takimlara gidiyor, diğerleri ise 2 ve 3. Liglere dağitiliyor.
Ankaraspor’dan ayrildiktan sonraKayserispor’a transferin nasil gerçekleşti?
Aslinda Ankaraspor’la imzaladiğim kiralik sözleşme iki yillikti. Ama birinci yili tamamladiktan sonra Leverkusen’e geri döndüm. Oradan da bu kez Kayserispor’a kiralik gittim.Tolunay Kafkas zaten benim Genç Milli Takimlardan eski antrenörümdü. Beni tanidiği için kadrosunda görmek istedi. Hocayla yüz yüze bir konuşma yaptim.Kayserispor’un önerdiği sözleşme de oldukça iyiydi. Sonuçta tekliflerini kabul ettim. Ancak Kayserispor’da da aradiğimi bulamadim. Fazla forma şansi yakalayamadim.
Neden işler orada da ters gitti?
Tolunay Hocaya “Acaba benden kaynaklanan bir sorun mu var?” diye sordum. Kendisi hiçbir sikinti olmadiğini söyledi ama “Daha zamana ihtiyacin var” diye konuştu. “Yönetimden ve camiadan baski var” dedi. O dönemde Kayserispor istikrarli sonuçlar alamiyordu. Bir yeniyor, bir berabere kaliyor ya da yeniliyordu. Hocanin üstündeki baskiyi biliyordum. Üçüncü, dördüncü haftalarda birkaç kez forma şansi buldum ama sonra düzenli oynayamadim. Genelde hep 10′ar dakika oynuyordum. Şanssiz bir sezon geçirdim. Kiralik sözleşmem bir yillikti. Sözleşme bitince, Kayserispor beni bonservisimle birlikte almak istedi ama fiyat yüksek olduğu için bu transfer gerçekleşmedi. Ben de bir kez daha Leverkusen’e döndüm.
Şu anda Leverkusen’de hangi konumdasin?
Yine Leverkusen’in rezerv takimindayim, maçlari orada oynuyorum ama antrenmanlara A takimla çikiyorum. Sezona sakatliğimdan dolayi biraz geç başladim. Orada rezerv takimlarin oynadiği liglerde milli maç arasi verilmiyor. Sezon hep devam ediyor. Benim de o takima alişmam için belirli bir süre geçmesi gerekiyor. Tam alişiyorum, sonra Ümit Milli Takim’in maçlari geliyor, iki hafta takimdan ayri kaliyorum. Orada da fazla şans bulamadim, sadece 4 maç yaptim. Tabii bu sözlerimden Ümit Milli Takim’a geldiğim için yakindiğim gibi bir sonuç çikartilmasin. Hami Hocaya bana güvenip sürekli aday kadroya çağirdiği için teşekkür ediyorum.
Almanya’da başka bir takima gitmen söz konusu olabilir mi? Genç futbolcunun düzenli oynayacaği bir takima gitmesi daha faydali diye düşünüyorum.
Kesinlikle katiliyorum. Leverkusen’le iki yil daha sözleşmem var. Sonra bonservisim elimde olacak. Böylelikle, daha kolay transfer yapma imkâni bulacağim. Şu anda benim için kulüp ve ülkenin hiçbir önemi yok. Şartlari iyi olan ve düzenli olarak oynayabileceğim bir takima transfer olmam gerekiyor. Çünkü son iki yildir düzenli futbol oynamadim. Buna rağmen kendime çok iyi baktim, özel idmanlar yaptim. Bunlari da yapmasam belki şu an Ümit Milli Takim’da olamazdim
Kayserisporfan.org
Bayer Leverkusen’de ismini duyurduktan sonra kendisinden çok şey beklenen ve umut vaat eden bir futbolcu olarak görüldün. Daha sonra Ankaraspor ve Kayserispor da kiralik olarak forma giydin. Türkiye’ye gelmeye nasil karar verdin? Buradaki deneyimlerinle ilgili neler söylersin?
Türkiye’ye gelmeden önce Bayer Leverkusen’de A takimla idmanlara çikiyor, maçlari ise rezerv takiminda oynuyordum. Ama içimde hep profesyonel bir ligde oynama isteği vardi. Leverkusen’de yöneticilerle konuştuğumda, A takimda o dönemde forma giymemin mümkün olmadiğini söylediler. Bunun üzerine başka bir takima kiralik olarak gitmeyi düşündüm. Ama aklimdan Türkiye’ye gelmek hiç geçmiyordu. Belki de en son geleceğim yerdi. Her zaman kafamda Avrupa’da bir ligde oynamak vardi. Düşüncem, felsefem, Avrupa’da kalabilmek üzerindeydi. Ne de olsa orada doğmuş ve oranin kültürünü almiştim. Bir ara Hollanda’ya transferim gündeme geldi ama çeşitli sebeplerle bu gerçekleşmedi. Sonrasinda bir hafta içinde olaylar çok hizli gelişti. 2007-08 sezonunda Ankaraspor bana çok iyi bir teklifte bulundu. Özellikle Aykut Kocaman beni takimda görmek istemişti. Tesisleri görmeye gittim, beğendim. Sonunda sözleşme imzalamaya karar verdim.
Türkiye’ye gelmen arkadaşlarin ve yakin çevren tarafindan nasil karşilandi?
Herkes şoka girdi diyebilirim. Herkes bana “Niye Türkiye’ye gittin?” sorusunu yöneltti. Hiç kimse benim Türkiye’ye geleceğimi beklemiyordu. Bu arada altini çizeyim, ben Almanya’da da çok iyi para kazaniyordum ve Türkiye’ye sadece ekonomik nedenlerden ötürü gelmedim.
Peki, Ankaraspor’da aradiğini bulabildin mi?
Aradiğimi bulamadim. Zaten sezona takim olarak pek de iyi bir başlangiç yapamamiştik. Kendi adima ise ilk başta bana verilen firsati iyi kullandiğimi düşünüyorum. Sezonun dördüncü haftasinda, Aykut Hoca bana ilk kez forma şansi verdi. 3-1 yenildiğimiz, benim oyuna sonradan girdiğim maçta, 80. dakikada takimimin tek sayisini penaltidan attim. Böylelikle, Süper Lig’deki ilk maçimda golle tanişmiş oldum. Bir sonraki hafta Kayserispor karşilaşmasinda da yer aldim. Ligin 8. haftasinda Aykut Hocanin görevine son verildi, yerine Hikmet Karaman getirildi. Tabii teknik adam değişiklikleri bir futbolcu için kritik dönemler. Genç oyuncu olmak ise daha bir zor. Öncelikle kendini ispatlaman gerekiyor. Örneğin, benim kendimi göstermem aylar aldi. Futbol olarak istediğime Ankaraspor’da ulaşamasam da bu süreçte Türkiye’de futbolun, futbol camiasinin ve profesyonelliğin ne olduğunu anladiğim.
Her ne kadar yaşça genç olsan da Leverkusen’de ve Genç Milli Takimlarda oynadiğin futbolla kendisini göstermiş, bilinen bir isimdin. Belki de diğer gençlerden bir adim öndeydin. Bu bile bir şey değiştirmedi mi?
Bana bu konuda çok soru geldi. İnsanlar benim neden düzenli olarak oynayamadiğimi sordu. Ama Türk futbolunda bazi teknik direktörlerin görüşü böyle. İlk başta, genç oyuncular bir kenara konuluyor. İsmi olan veya yeni transfer edilmiş oyunculara forma önceliği taniniyor.
Türkiye’deki futbolla ilgili ne gibi tespitler yaptin?
Teknik adamlarin bilgisi, oyuncularin profesyonellik anlayişi ve disiplin konularinda daha çok öğrenmemiz gereken şeyler var. Ankaraspor ne kadar iyi bir kulüp olursa olsun, yöneticilerin baski yapmasi kötüydü. Maçlar kaybedildiğinde veya işler kötü gittiğinde başkanin veya başka bir yöneticinin yanimiza gelmesini gördüm. Hâlbuki yurtdişinda böyle bir şey yok. 10-15 hafta üst üste yenilgi bile alsan, değil başkanin yüzünü, yöneticileri bile göremezsin. Zaten taraftarlar kulüp başkaninin ismini bile bilmezler. Ben doğru sistemin bu olduğunu düşünüyorum. Türkiye’de kulüpler tamamen başkan endeksli olarak hareket ediyor. Bu duruma uyum sağlamaya çaliştim.
Türkiye’de yabanci düşkünlüğü aşiri derecede
Teknik adamlar kendilerini hangi yönde geliştirmeli sence?
Her hocanin kendisini geliştirmesi gerektiği gibi Türklerin de bunu yapmasi gerekiyor. Türk hocalarin kararlari doğrultusunda bazen performansli olan değil de ismi olan futbolcu oynatiliyor. Açik yüreklilikle söyleyeyim, Türkiye’de olağanüstü yetenekte futbolculara sahibiz. Öyle ki, bu yetenekler Avrupa’da bile yok. Ama maalesef Türkiye’de aşiri bir yabanci düşkünlüğü var. Neden orta halli bir yabanci futbolcuya 1 milyon euro bonservis bedeli veriliyor? Altyapidan gelen yetenekli bir futbolcuya 200 bin euro verilse, ne kadar iyi oynadiğini herkes görecek. Genç oyuncularin üzerine gitmek ve onlara yatirim yapmakla hiçbir şey kaybedilmez. Aksine, çok kazanç elde edilebilir. Teknik adam gözüyle olaya bakarsak, kendilerini garanti altina almak için yabancilara yer verdiklerini söyleyebilirim.
Türkiye’de oynanan futbolla ilgili ne tür gözlemlerin oldu?
Türkiye’de oyuncular bireysel anlamda yetenekli fakat Almanya’daki gibi kompakt oynayabilmek ve takim oyunu oynamak nosyonuna sahip değiller.
Peki, neden kendi oyuncularimiza bunu kazandiramiyoruz?
Bu tabii ki doğuştan kazanilan bir özellik değil. Altyapidaki eğitimle alâkasi var. Almanya’daki altyapi eğitimi disiplin, profesyonellik ve kompakt oynama üzerinde ağirlik kazaniyor. Bu Türkiye’de kesinlikle böyle değil. Türkiye’deki altyapi oyunculari kaba tabirle “sokak futbolcusu.” Teknikleri çok iyi ve yetenekliler ama hepsi bir araya geldiğinde takim olarak oynamayi bilmiyorlar. Öğrenmemişler. Burada hocalarin yönlendirmesine ihtiyaç duyuyorlar. Ayrica maçlarda muhakkak gol yiyor takimlar. Bu da takim disipliniyle alakali. Halbuki Almanya’da 1-0 biten maçlara sikça rastlayabilirsiniz.
Almanya’daki altyapilarda farkli bir düzen mi var?
Orada takimlarin teknik ve koordinasyon gibi konularda ayri hocalari var. Takimlarin kendi teknik direktörlerine ilaveten bu hocalar tüm yaş gruplarina hizmet veriyor. Bir oyuncu üç değişik kişiden yardim ve bilgi alabiliyor. Ayrica bütün takimlarla ilgilenen bu antrenörler, tüm oyuncularin kuvvetli ve zayif yönleri konusunda bilgi sahibi. Bunu Türkiye’de de uygulayabilirsek çok iyi olacak. Yetkililer gitsinler, görsünler ve incelesinler. Mali anlamda da sikintimiz olduğunu düşünmüyorum. Sonra genç milli takimlarin her seviyesinde ayni sistemle oynaniyor. Böylelikle oyuncu, profesyonel hayata daha hazir oluyor. Yetenekli olanlar milli takimlara gidiyor, diğerleri ise 2 ve 3. Liglere dağitiliyor.
Ankaraspor’dan ayrildiktan sonraKayserispor’a transferin nasil gerçekleşti?
Aslinda Ankaraspor’la imzaladiğim kiralik sözleşme iki yillikti. Ama birinci yili tamamladiktan sonra Leverkusen’e geri döndüm. Oradan da bu kez Kayserispor’a kiralik gittim.Tolunay Kafkas zaten benim Genç Milli Takimlardan eski antrenörümdü. Beni tanidiği için kadrosunda görmek istedi. Hocayla yüz yüze bir konuşma yaptim.Kayserispor’un önerdiği sözleşme de oldukça iyiydi. Sonuçta tekliflerini kabul ettim. Ancak Kayserispor’da da aradiğimi bulamadim. Fazla forma şansi yakalayamadim.
Neden işler orada da ters gitti?
Tolunay Hocaya “Acaba benden kaynaklanan bir sorun mu var?” diye sordum. Kendisi hiçbir sikinti olmadiğini söyledi ama “Daha zamana ihtiyacin var” diye konuştu. “Yönetimden ve camiadan baski var” dedi. O dönemde Kayserispor istikrarli sonuçlar alamiyordu. Bir yeniyor, bir berabere kaliyor ya da yeniliyordu. Hocanin üstündeki baskiyi biliyordum. Üçüncü, dördüncü haftalarda birkaç kez forma şansi buldum ama sonra düzenli oynayamadim. Genelde hep 10′ar dakika oynuyordum. Şanssiz bir sezon geçirdim. Kiralik sözleşmem bir yillikti. Sözleşme bitince, Kayserispor beni bonservisimle birlikte almak istedi ama fiyat yüksek olduğu için bu transfer gerçekleşmedi. Ben de bir kez daha Leverkusen’e döndüm.
Şu anda Leverkusen’de hangi konumdasin?
Yine Leverkusen’in rezerv takimindayim, maçlari orada oynuyorum ama antrenmanlara A takimla çikiyorum. Sezona sakatliğimdan dolayi biraz geç başladim. Orada rezerv takimlarin oynadiği liglerde milli maç arasi verilmiyor. Sezon hep devam ediyor. Benim de o takima alişmam için belirli bir süre geçmesi gerekiyor. Tam alişiyorum, sonra Ümit Milli Takim’in maçlari geliyor, iki hafta takimdan ayri kaliyorum. Orada da fazla şans bulamadim, sadece 4 maç yaptim. Tabii bu sözlerimden Ümit Milli Takim’a geldiğim için yakindiğim gibi bir sonuç çikartilmasin. Hami Hocaya bana güvenip sürekli aday kadroya çağirdiği için teşekkür ediyorum.
Almanya’da başka bir takima gitmen söz konusu olabilir mi? Genç futbolcunun düzenli oynayacaği bir takima gitmesi daha faydali diye düşünüyorum.
Kesinlikle katiliyorum. Leverkusen’le iki yil daha sözleşmem var. Sonra bonservisim elimde olacak. Böylelikle, daha kolay transfer yapma imkâni bulacağim. Şu anda benim için kulüp ve ülkenin hiçbir önemi yok. Şartlari iyi olan ve düzenli olarak oynayabileceğim bir takima transfer olmam gerekiyor. Çünkü son iki yildir düzenli futbol oynamadim. Buna rağmen kendime çok iyi baktim, özel idmanlar yaptim. Bunlari da yapmasam belki şu an Ümit Milli Takim’da olamazdim
Kayserisporfan.org
